Reisverslag vakantie Bonaire 2023
Reisverslag Bonaire – Thijs de Groot, 20 februari 2023/ zonvakantiebonaire.nl
De voorpret
De dag voor vertrek naar Bonaire
Een paar weken geleden hebben wij besloten om richting een van onze favoriete plekken op aarde te gaan. Wij hebben een reis geboekt naar Bonaire. Snel pakken wij de koffers in want morgen ochtend vroeg vertrekken wij al. Onze vakantie naar Bonaire kan nu echt beginnen.
Aankomst op Bonaire
Bij aankomst in de vertrekhal van Schiphol blijken er meer mensen vakantieplannen te hebben. Er staat een lange rij voor de loketten. Gelukkig is de drukte van het afgelopen jaar inmiddels grotendeels opgelost. Het duurt een kwartier om onze bagage in te leveren en nog eens 20 minuten voordat wij door de douane zijn. Dat verliep erg soepel. Ruim voor vertrek komen wij aan bij de gate. Ook het boarden gaat snel en voor wij het weten zijn wij al in de lucht. De vlucht naar Bonaire neemt uiteindelijk 9 uur in beslag. 1 uur sneller dan gepland.
Ook op Bonaire zijn wij al snel door de controles en douane heen. Aangezien ons hotel op maar 5 minuten lopen van het vliegveld ligt, besluiten wij de shuttle af te zeggen en te voet naar het hotel te gaan. Het is warm maar door het windje toch erg aangenaam.
Het boetiek hotel wat wij geboekt hebben is pas 2 jaar open en ligt aan de lagoon langs de weg Kaya International. Het inchecken verloopt soepel en al snel zitten wij met een Corona aan het zwembad. Het is inmiddels 16.00 uur en wij hebben om 18.30 uur met lokale vrienden afgesproken om in het restaurant van het hotel te eten.
Wij besluiten dan ook om de resterende tijd bij het hotel te blijven. Al snel raken wij in gesprek met een Nederlands koppel die ook net aangekomen is. We delen wat ervaringen en tips en daarna is het tijd voor onze afspraak in het restaurant. Na heerlijk gegeten te hebben gaan wij redelijk op tijd ons bed in. Zo’n reis is toch wel vermoeiend en bovendien willen wij er morgen vroeg uit voor het ontbijt en het ophalen van de huurauto.
Huurauto Bonaire ophalen en eiland verkennen
Vandaag worden wij om 9.00 uur opgehaald door het verhuurbedrijf van onze auto. Wij hebben gekozen voor een pick-up truck. Dit is makkelijk voor de duikspullen en door de hogere wegligging kan je er ook mee uit de voeten op de offroad autoroutes en in het Washington Slagbaai National Park (WSNP). Zeker met wat regen is het geen overbodige luxe weten wij van onze vorige keer op Bonaire. Na wat formaliteiten kunnen wij al snel op pad.
Na wat rondgereden te hebben over het eiland komen wij langs de offroad autoroute Tras di Montaña. Een mooie route in het binnenland van Bonaire. Je vind de route aan de hoofdweg Kaminda Sabana Piedra Krus tussen Kralendijk en Rincon. Al snel kom je een afslag tegen die naar een uitzichtpunt en wandelroute Seru Largo leidt. Het uitzicht is prachtig.
Op de voorgrond diverse kunuku huisjes en in de verte de zoutpannen van Bonaire. Vanaf dit punt kan je rondom een groot deel van Bonaire zien. Na een klein stukje verder gelopen te hebben, begint de wandelroute Seru Largo. Er liggen veel losse stenen op het pad dus wij zijn blij dat wij goede schoenen mee hebben. De wandeling neemt ongeveer 40 minuten in beslag en is leuk maar niet heel afwisselend. Het uitzicht is prachtig maar langs de wandelroute kom je vooral veel cactussen en prikkelbosjes tegen. Na de wandeling vervolgen wij met de auto de autoroute Tras di Montaña om vervolgens boodschappen te doen bij een lokale supermarkt.
Die middag rijden wij naar de zuidkant van Bonaire. Onderweg stoppen wij op diverse plekken voor wat foto’s. Als eerste de zoutpannen waar volop zout gewonnen wordt.
Vrachtwagens rijden af en aan en door middel van een transportband en met 2 transport armen wordt het zout op hopen gegooid. Deze bergen zout vormen een prachtig plaatje. Iets verderop komen wij langs de witte en gele slavenhuisjes en het eindpunt is de vuurtoren genaamd Willemstoren lighthouse. Deze vuurtoren staat op het zuidelijkste puntje van Bonaire. De vuurtoren uit 1837 is de oudste en beroemdste van het eiland.
De rest van de middag brengen wij door op het strand “Te Amo beach”. Een mooi wit zandstrand waar je heerlijk kan zonnen en zwemmen. Ook kan je hier snorkelen maar er is niet zoveel bijzonders te zien. Op het strand hoef je ook niet om te komen van de honger. Te Amo Beach is tevens de standplaats van een foodtruck (Engelse bus) waar ze onder andere diverse hamburgers verkopen.
’s Avonds rijden wij de stad in om uit eten te gaan bij Karels. Karels is een restaurant gelegen op een pier in het centrum van Kralendijk. Wij vinden dit een van de leukere plekjes om uit eten te gaan op Bonaire. Het eten is goed en de locatie top. Zodra het donker is, worden er onder het water spots aangezet zodat je de vissen goed ziet zwemmen. Vooral de jagende tarpons (grote roofvis) zijn indrukwekkend om te zien.
Autoroute, wandelen en snorkelen op Bonaire
Door het tijdsverschil worden wij weer vroeg wakker. We staan meteen aan en na een snel ontbijt bij ons hotel vertrekken wij naar Rincon. Rincon is de 2e grootste plaats van Bonaire en het dorp ligt in een dal omringd door heuvels. Op de heuvels vind je diverse uitzichtpunten over Rincon die een pracht panorama uitzicht bieden.
Na een van de uitzichtpunten bezocht te hebben, gaan wij de omgeving wandelend verkennen. Rincon is een rustig maar gezellig dorp. Zeker het bezoeken waard. Ook voor eten kan je hier terecht bij de diverse eethuisjes. Na wat gegeten te hebben, gaan wij een van de autoroutes van Bonaire verkennen. De Onima driving trail die rond Rincon loopt. Een prachtige route door het binnenland en langs de oostkust van Bonaire. Wederom een prachtige route waar we op diverse plekken even uitstappen. Op het eind van de route is een afslag naar de best bewaarde Indiase inscripties van Bonaire. Na hier wat rondgelopen te hebben rijden wij terug naar ons hotel om de snorkelspullen op te halen.
Omdat wij ’s avonds gaan duiken en snorkelen (helaas kan ik niet duiken door oorproblemen) om het bijzondere Ostracods van Bonaire te aanschouwen, gaan wij deze middag op verkenning. Ostracods is een bijzonders verschijnsel dat een aantal dagen na volle maan optreedt. Iets na zonsondergang komen de Ostracods (kleine mosselkreeftjes) in grote getalen vanuit de zachte koralen en planten omhoog naar het rif. Deze Ostracods scheiden een vloeistof uit dat licht geeft. Na tips van lokale bewoners zijn er 2 plekken goede plekken, namelijk The Lake en Tori’s reef. Na de 2 duikplekken verkend te hebben, besluiten wij die avond naar The Lake te gaan. Deze plek lijkt ons het best geschikt. Als afsluiter gaan wij nog even langs de Zoutpier om te snorkelen. Een surrealistische plek om te snorkelen. Grote stalen pijpen gaan hier het water in. Om de pijpen zijn vele soorten koraal met kleurige vissen te zien.
In de avond hebben wij met kennissen afgesproken om alvast de voorbereidingen te treffen voor de duik en om 19.00 uur vertrekken wij richting duikplek The Lake. Het is al aardig druk met auto’s van duikscholen dus het lijkt erop dat wij een goede keuze gemaakt hebben. Na wat rondgevraagd te hebben waar wij moeten zijn, en alle uitrusting in orde hebben, gaan wij rond zonsondergang het water in. Na 20 minuten beginnen wij de eerste “lichtjes” te zien. Het worden er steeds meer en al snel lijkt het alsof wij in een kerstshow beland zijn. Een erg bijzonder schouwspel. Als ik met mijn armen of vinnen heen en weer ga zie ik overal om mij heen kleine lichtjes verschijnen. Helaas is Ostracods niet met een normale camera vast te leggen. Wel kwamen wij nog een grote kreeft tegen onderweg terug.
Zowel duikend als snorkelend is dit een aanrader als je ooit op Bonaire bent met volle maan! Kijk voor een duikuitrusting en snorkel spullen op op deze pagina.
Een dagje wandelen en relaxen
Vandaag hebben wij in de ochtend de hikingtrail Red Hill bij Bara di Karta in de planning. Om niet op het heetst van de dag te beginnen, staan wij al om 7.00 uur naast ons bed. Bara di Karta ligt aan de oostkant van Bonaire en er is een autoroute. Een van de wandelroutes langs de route heet Red Hill. De wandeling is prachtig. Je komt veel verschillende landschappen tegen. Bij de start staan vele cactussen en om ons heen vliegen vele papagaaien.
Daarna lopen wij via een mangrove gebied van een deels droogstaande Lagoon naar de ruige oostkust van Bonaire. Hier beuken de golven hard tegen de kust, waardoor de golven hoog opspatten. Langs de kust liggen vele grote keien die ooit door een tsunami op de kust gegooid zijn. Ook staan er veel ezels op het verder onherbergzame gebied. Hier nemen wij even de tijd en proberen wij de wat schuwe ezels te lokken voor een mooie foto.
Na een stukje langs de kust gelopen te hebben, trekt de route weer het binnenland in. Hier staat ook de langste boom van Bonaire en deze ziet er best indrukwekkend uit. Wij zien onze auto alweer staan en besluiten ook de Bara di Karta autoroute nog even mee te pakken. Ook dit is een aanrader al vonden wij de wandeling mooier en leuker.
In de middag gaan wij snorkelen. Aangezien wij van de vorige keer weten dat Candyland, de noordelijkste duikplek van Bonaire, erg mooi is gaan wij hiernaartoe. Helaas is de zee wel erg wild maar wij laten ons niet afschrikken. In het water zien wij al snel weer waarom deze plek een van onze favorieten van Bonaire is. Het koraal is er prachtig en er is veel leven onder water. Helaas is het zicht wel iets minder. Na een half uurtje snorkelen houden wij het voor gezien. Wij besluiten de rest van de middag te genieten van strand, zee, zon en een relax sfeertje. De beste plek hiervoor is Sorobon.
Sorobon Bonaire is onderdeel van Lac Bay en is een van de hotspots op het eiland. Een walhalla voor windsurfers en strandliefhebbers. Tevens misschien wel de mooiste snorkelplek van Bonaire. Maar hiervoor moet je wel vanaf het strand 500 meter door het water lopen en zwemmen om het rif te bereiken. Vandaag slaan we deze activiteit even over. De rest van de middag blijven wij hangen op dit prachtige strand van Bonaire.
Washington Slagbaai National Park (WSNP)
Eindelijk gaan wij vandaag WSNP Bonaire in. Op onze vorige reis was het park ivm Corona en de daaruit voortkomende lockdown gesloten. Iets later dan gepland staan wij om 8.30 uur aan de poort. Het is rustig en we kunnen snel doorrijden. Normaal moet je entree betalen voor het park maar omdat wij de Stinapa duiktag hebben, is de toegang gratis. Na een kwartiertje rijden komen wij aan bij de parkeerplaats voor het beklimmen van Mount Brandaris. Stevige schoenen, goede conditie, zonnebrand en voldoende water zijn aan te raden en gelukkig hebben wij dit allemaal bij ons. Al zijn de “stevige schoenen” onze gewone gympies. Het eerste deel is vrij makkelijk over een pad. Onderweg komen wij veel wilde geiten tegen en overal om ons heen zien en horen wij papagaaien.
Wat ook opvalt zijn de vele roofvogels in dit gebied. Na ongeveer een half uurtje lopen begint het meer uitdagende gedeelte. Op dit deel is het ook lastig te bepalen hoe je moet klimmen maar we zien af en toe een witte stip en proberen deze aan te houden. Met handen en voeten klimmen wij omhoog. Hoe hoger wij komen hoe mooier het uitzicht. Vanaf dit punt zijn er ook geen bomen meer voor schaduw. De laatste 15 minuten zijn best uitdagend zeker ook door de warmte.
Na een uurtje gelopen en geklommen te hebben bereiken wij de top. Rondom heb je een prachtig uitzicht over Bonaire. Ik kan zeggen dat ik het uitzicht vanaf de Brandaris over het Washington Slagbaai National Park en Bonaire het mooiste uitzichtpunt van Bonaire vind.
De afdaling is in het begin even lastig. Zeker het steilere gedeelte maar voor de meeste mensen is de route goed te doen. Al met al een prachtige wandeling.
Na deze klim zijn wij wel toe aan wat afkoeling. Gelukkig heeft het Washington Slagbaai National Park een aantal snorkelplekken met strand waar je ook kan genieten van de onderwaterwereld. Onze laatste stop in het park is Boka Slagbaai. In deze natuurlijke inham van de zee lag vroeger de enige haven van Bonaire. Het kantoor met opzichtershuis en slachthuis staan nog langs het mooie witte zandstrand. Achter de gebouwen bevind zich een natuurlijke Saliña (Saliña Slagbaai) waar op het moment dat wij er waren veel flamingo’s, witte reigers en andere vogels stonden.
Na een korte wandeling rondom de gebouwen stappen wij de auto weer in en rijden terug naar ons hotel.
Inmiddels is het alweer 16.00 uur. Een mooie tijd om met een Gin Tonic aan zwembad te gaan liggen. In de avond hebben wij een BBQ op strand gepland. Voor iedereen een aanrader. Bij de supermarkt een weggooi barbecue en eten/drinken halen en een leuk strandje uitzoeken. Wij hebben in ieder geval genoten.
Sightseeing op Bonaire
Diana gaat vandaag duiken en ik ga een routetrip door Bonaire maken en in vogelvlucht bezienswaardigheden van Bonaire bekijken. Ik wil nog wat foto’s maken voor zonvakantiebonaire.nl en stop dan ook op veel plekken.
Per toeval stuit ik op een grot tijdens het fotograferen van Santa Barbara (een villawijk van Bonaire). Ik probeerde foto’s te maken van de villa’s op de heuvel. Hiervoor had ik de auto langs de weg geparkeerd. Iets verderop zie ik een wandelpaadje lopen. Omdat ik nog niet de juiste foto gemaakt heb, loop ik het pad door de bosjes in in. Het pad trekt een ruig terrein in met veel prikkelbosjes en de begroeiing wordt steeds dichter. Na ongeveer 150 meter zie ik in mijn linker ooghoek een zwart gat van nog geen 80cm in doorsneden. Als ik in het gat kijk zie ik een ladder omlaag gaan.
Ondanks dat ik erg nieuwsgierig was leek het mij niet verstandig om alleen af te dalen. Bovendien was het ook al bijna tijd om Diana op te halen van het duiken. Vanmiddag maar even terug gaan.
Het is inmiddels tijd om Diana op te halen bij duikplek Karpata. Ik maak meteen van de gelegenheid gebruik om wat foto’s te maken van Landhuis Karpata.
Het is al 13.30 uur en wij hebben inmiddels ook wel trek gekregen. Onderweg stoppen wij bij Between 2 Buns. Een erg leuke broodjeszaak met veel verschillende broodjes. Tijdens het eten vertel ik over de grot en de rest van mijn ochtend. Aangezien wij beide erg nieuwsgierig zijn naar de grot en wij er verder ook nog nooit een gezien hebben op Bonaire, besluiten wij die middag terug te gaan om in de grot te kijken. In het hotel kleden wij ons snel om en vertrekken richting de grot. Als wij bij de grot aangekomen zijn dalen wij direct via de ladder af. De grot is ongeveer 8 meter diep. Wij hebben gelukkig een felle zaklamp mee genomen en dat bleek ook nodig. In de grot is het erg donker. Het eerste wat opvalt is de warmte en hoge luchtvochtigheid. Het zweet breekt ons uit.
De grot bestaat uit een hoofdkamer waar wij kunnen staan maar verder zijn de gangen te laag om te doorheen te gaan. Om ons heen zien wij stalactieten en stalagmieten in diverse kleuren en vormen. Een kunstwerk van de natuur.
Als afsluiter van de dag gaan wij uit eten bij Windsock The Beach. Een restaurant met een groot terras aan zee. We zijn er nog net voor zonsondergang en het uitzicht over de zee met de gekleurde lucht is prachtig. Na het eten wandelen wij nog even een stukje langs de kust om vervolgens voldaan naar bed te gegaan.
De grotten van Bonaire zoeken
Na een snel ontbijt stappen wij de auto in om op zoek te gaan naar grotten bij Sabadeco. Bonaire schijnt meer dan 300 grotten te hebben waarvan wij er deze week per toeval 1 gevonden hebben. Veel websites geven aan dat de grotten van Bonaire alleen per gids te bezoeken zijn maar dat is niet waar. Wij rijden in de richting van duikplek Oil Slick Leap. Net voor de laatste bocht rechtsaf richting Oil Slick Leap rijden wij rechtdoor een onverharde weg op. Aan de zijkant van het pad staat en groot bord met “Bonaire Caves & Karst Nature Reserve”.
Wij moeten dus wel op de goede plek zijn. Al snel vinden wij een pad met een klaphek die de wildernis van Bonaire in trekt. Al na 50 meter zien wij de eerste grotten. Het eerste wat opvalt zijn de groene bomen in een soort kuil. Achteraf snappen wij al het groen wel want ook deze grotten zijn zeer klam en vochtig.
Een van de grotten kan je alleen in met een zelf meegenomen touw. Deze grot is erg diep en er staat ook water in hebben wij gehoord. Helaas hadden wij geen touw mee en konden wij alleen met onze zaklampen de grot inkijken. Als wij naar beneden kijken kunnen wij, ondanks onze 2 zaklampen, de bodem niet eens zien.
In totaal hebben wij 3 uur in het gebied rondgelopen en hebben wij ongeveer 8 grotten gezien waarvan er een aantal beschermd zijn. In deze grotten leven en broeden diverse vleermuizen die zeer belangrijk zijn voor de bio diversiteit van Bonaire. Mijn advies is om zeker een goede zaklamp en touw mee te nemen. Daarnaast uiteraard voldoende drinken en goede wandelschoenen. Gehavend door de vele stekelstruiken lopen wij weer richting de auto. Het was zeker de moeite van het bezoeken waard. In de middag hebben wij nog even gesnorkeld. Al snel zien wij een schildpad maar verder was er weinig speciaals te zien.
Om 18.00 uur worden wij door vrienden opgehaald om te borrelen bij Ocean Oasis. Dit is de grootste beachclub van Bonaire. Hier is het zien en gezien worden. Als wij aankomen is het nog rustig maar al snel stroomt het vol. Na heerlijk gegeten te hebben, verruilen wij onze stoelen voor de dansvloer. Het was een erg geslaagde avond. Op naar alweer onze laatste nacht.
Vertrekdag Bonaire - Nederland
Vandaag gaan wij weer richting Nederland. Onze vlucht vanuit Bonaire vertrekt om 16.30 uur lokale tijd. Wij willen om 15.00 uur op de luchthaven zijn dus wij hebben nog een paar uur te gaan op het eiland. Helaas is het stormachtig weer door orkaan Elsa die in de buurt langskomt. Snorkelen is geen optie door de hoge golven. Na wat rondrijden, en een wandeling langs de kust bij Tolo gemaakt te hebben, gaan wij bij een lokaal eettentje lunchen.
Na het eten rijden wij terug naar het hotel om nog even bij het zwembad te liggen. Helaas zit de vakantie Bonaire er dan weer op. Het was een heerlijke vakantie. Bonaire is een prachtig vakantie eiland die het bezoeken meer dan waard is! Ik hoop dat u ons reisverslag van Bonaire interessant vond. Alvast een prettige reis 😉
Erg leuk om uw reisverslag over Bonaire te lezen! Wij gaan in mei 2023 naar Bonaire en houden deze site in de gaten voor tips en informatie. Hopelijk hebben wij net zo’n mooie reis.
Vriendelijke groet,
Sabastiaan